انواع و مراحل سیم کشی ساختمان | 9 مرحله

سیم کشی یک ساختمان پروژه‌ای است که همزمان با ساخت آن آغاز شده و طی مراحل مختلف تکمیل می‌شود. روش های سیم کشی ساختمان به دو صورت کلی روکار و توکار است که معمولاً بر اساس نوع ساختمان و نیاز‌های مرتبط با آن یکی از این دو روش استفاده می‌شود. در واقع شخص برقکار بر اساس تجربه و اطلاعات خود روش م مراحل سیم کشی را در ساختمان مشخص می‌کند.

مراحل سیم کشی ساختمان

1. مشخص کردن نوع سیم کشی
2. طراحی نقشه برق کشی ساختمان
3. خط کشی و اندازه گیری روی دیوار
4. کنده کاری جای پریزها
5. قوطی گذاری
6. لوله گذاری
7. سیم کشی
8. سربندی
9. نصب جهیزات برقی

1. نوع سیم کشی روکار یا توکار

همان طور که در بالاتر گفته شد یکی از اصلی ترین مراحل سیم کشی ساختمان انتخاب روکار یا توکار بودن سیم ها و کابل ها هست.

2. طراحی نقشه برق کشی ساختمان

تهیه نقشه برق کشی مشکلات احتمالی را به حداقل می رساند. کافیست یک نقشه الکتریکال از مسیر سیم کشی های روشنایی ها و پریز ها آماده کنید.

3. خط کشی و اندازه گذاری کلید پریز ها روی دیوار

قبل از کنده کاری و نصب کلید پریز ها حتما باید روی دیوار محل و ارتفاع از کف آن ها را دقیق مشخص کنیم تا دچار خطا نشویم. تمام علامت گذاری ها باید طبق استاندارد آن انجام شود و اگر میخواهید دچار خطا نشوید به وسیله تراز لیزری دو سر دیوار را نشان گذاری کنید و سپس به کمک ریسمان رنگ یک خط فرضی ترسیم کنید.

4. کنده کاری جای پریز ها

بعد از مشخص کردن جای کلید و پریز ها روی دیوار، نوبت به کندن دیوار جهت نصب قوطی می باشد. این کار به 2 روش و با 2 دستگاه متفاوت قابل انجام است.

1. دستگاه شیار زن (پیشنهادی) : دستگاهی کاربردی و دقیق که 2 نمونه تک تیغ و دو تیغ آن در بازار موجود می باشد. این دستگاه قابلیت تنظیم دقیق دارد و شما میتوانید محل برش را با اندازه مشخص کنید و برش را روی دیوار به صورت منظم انجام دهید.
2. دستگاه هیلتی: دستگاه هیلتی قادر به کندن آجر و بتن می باشد و این روش از لحاظ اقتصادی بهتر از دستگاه شیار زن می باشد.

5. قوطی گذاری

حالا قوطی ها را براحتی داخل محل های کنده شده قرار می دهیم و سپس اطراف آن را برای ثبات آن با گچ پر میکنیم. سطح قوطی باید با سطح گچ دیوار هم تراز باشد.

6. لوله گذاری

بعد از مرحله قوطی گذاری نوبت مرحله لوله گذاری است. باید لوله‌ های برق را به صورت منظم در دیوارها قرار می‌دهیم و سپس با استفاده از لوله زانویی آن را به لوله برق کف یا سقف اتصال می‌دهیم. برای نظم بهتر در این مرحله می‌توانید برای کلید و پریز های با موضوع مختلف (مانند پریز برق و تلفن) از لوله هایی با رنگ متفاوت استفاده کنید.

7. سیم کشی به کمک فنر

در این مرحله نوبت به سیم کشی به کمک فنر سیم کشی رسیده و به صورت ساده سیم ها از داخل لوله ها به نقطه مورد نظر می‌رسانیم.

8. سربندی سیم ها

در این مرحله باید با دقت سیم های کلید و پریز ها را با هم سربندی کنید.

9. نصب پریز و لامپ

در آخرین مرحله از سیم کشی توکار ساختمان هم ، نوبت به نصب پریز ها و لامپ می‌رسد.

مطلب پیشنهادی: لوله خم سرد

فاصله های استاندارد در سیم کشی ساختمان

همانطور که در مراحل سیم کشی ساختمان دیدیم، مرحله سوم رعایت این فاصله ها با استاندارد آن ها بود که مهم‌ترین آن ها طبق موارد زیر می‌باشد:

ارتفاع کلید های روشنایی معمولا روی 120 سانتی متر می‌باشد.

ارتفاع کلید و پریز های آشپزخانه معمولا روی 90 سانتی متر می‌باشد.

ارتفاع کلید کولر بین 120 تا 130 سانتی متر می‌باشد.

ارتفاع پریزهای برق، تلفن و آنتن از کف معمولا بین 30 تا 40 سانتی متر می‌باشد.

ارتفاع کلید و پریزهای حمام و دستشویی از کف بین 110 تا 120 سانتی متر می‌باشد.

فاصله آویز روشنایی از سقف معمولا بین 35 تا 50 سانتی متر می‌باشد.

مشخصات سیم کشی روکار

در روش سیم کشی روکار معمولاً عبور سیم های برق از روی گچ دیوار انجام می‌شود و با توجه به اینکه ممکن است ظاهر دیوار و یا ساختمان به دلیل وجود این سیم ها چندان خوشایند نباشد از لوله برق یا داکت پلاستیکی استفاده می‌شود. در واقع یکی از نقاط ضعف سیم کشی روکار همین در معرض دید قرار گرفتن سیم ها است. زیرا باعث ظاهری آشفته در کار می‌شود. البته این روش می‌تواند مزایای نیز به دنبال داشته باشد. زیرا در صورتی که مشکلی در سیم کشی ساختمان ایجاد شود به راحتی می‌توان از طریق سیم های روی دیوار عیب‌یابی کرد. بنابراین دسترسی به سیم ها نسبت به دیگر روش‌ها بسیار راحت‌تر خواهد بود.

روش دیگر در سیم کشی برق در ساختمان سیم کشی توکار است که بیشتر از مدل‌های دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع سیم کشی توکار یک روش قابل قبول و قابل اجرا است که می‌توان از آن در تمامی پروژه‌های ساختمانی استفاده کرد. برخلاف روش روکار در این روش پیش از گچ کاری دیوار‌ها سیم های برق را درون دیوار قرار می‌دهند. البته این سیم ها معمولاً داخل لوله‌های پلاستیکی محکم قرار می‌گیرند تا از آسیب‌های احتمالی در‌امان باشند. در این روش علاوه بر حفظ امنیت، زیبایی ظاهری نیز رعایت می‌شود. همچنین استاندارد‌ها و قوانین مربوط به سیم کشی برق در آن رعایت خواهد شد. سیم کشی توکار خود به انواع دیگر تقسیم می‌شود که در ایجاد به اختصار در مورد آن‌ها می‌پردازیم.

انواع سیم کشی توکار؛ روش های سیم کشی ساختمان

در تمامی پروژه‌های مسکونی، تجاری، اداری و یا تفریحی و در انتخاب روش های سیم کشی ساختمان، شخص برقکار می‌تواند تا حد زیادی پروژه را امکان سنجی کرده و نوع برقکاری آن را مشخص کند. پس از انتخاب روش توکار برای سیم کشی، احتمال دارد از سه روال متداول استفاده شود. ممکن است شخص برقکار از روش سنتی در سیم کشی توکار استفاده کند. در این روش از یک جعبه تقسیم در یک نقطه معین روی دیوار استفاده می‌شود و تمامی سیم های مورد نیاز از داخل این جعبه عبور می‌کند. البته با مرور زمان این روش از برقکاری توکار منسوخ شده و اکنون با پیشرفت روش‌های سیم کشی و با توجه به نیاز بیشتر عیب‌یابی اصولی از ابزار‌های دیگری مانند قوطی کلید و پریز استفاده می‌شود.

این ابزار علاوه بر حفظ زیبایی ظاهری امکان دسترسی به سیم ها را نیز راحت‌تر می‌کند. زیرا به راحتی می‌توان با باز کردن پیچ‌ها بخش بیرونی کلید و پریز را خارج کرده و بدین ترتیب سیم های درون آن را مورد بازرسی قرار داد. البته مکان نصب قوطی کلید و عمق آن باید از قبل مشخص و طبق استاندارد‌های تعیین شده انجام شود.

روش دیگر استفاده از جعبه فیوز است که نسبت به مدل‌های مربوط به جعبه تقسیم و قوطی کلید از نظر بررسی عیب و همچنین سیم کشی بسیار آسان‌تر است. در این روش نیاز به برق در بخش‌های مختلف ساختمان بررسی شده و با توجه به آن سیم ها به داخل جعبه فیوز رفته و از آنجا به تمامی بخش‌ها کشیده می‌شود. این روش نسبت به دیگر روش‌های سیم کشی توکار مزایای بیشتری دارد. تنها عیب این روش هزینه‌مند بودن آن است.

مطلب پیشنهادی: لوله خرطومی نسوز

روش سیم کشی در ساختمان‌های هوشمند

با توجه به پیشرفت‌های ایجاد شده در ساختمان و همچنین فرایند‌های مربوط به هوشمندسازی منازل نیاز است تا از روش های سیم کشی ساختمان با متد جدید استفاده کرد. در این روش باید بسیار تخصصی عمل شود و همچنین شخص برقکار نیز باید مهارت و دانش علمی مورد نیاز را داشته باشد. معمولاً سیم کشی برق در ساختمان‌های هوشمند بر اساس نقشه اتوکد انجام می‌شود. با توجه به اینکه هر ساختمان دارای طراحی منحصر به فرد است، بنابراین نقشه برق آن ساختمان نیز متفاوت خواهد بود. در سیک کشی هوشمند ساختمان معمولاً نقشه‌های قابل اجرا به برقکاران داده می‌شود و آن‌ها باید بر اساس این نقشه فرایند سیم کشی برق هوشمند ساختمان را پیاده‌سازی کنند. در این روش از تابلو برق و تنظیمات درون آن به همراه ماژول‌ها و قطعات مخصوص استفاده می‌شود.

رعایت استاندارد‌های ایمنی در سیم کشی ساختمان

یکی از موارد مهم در روش های سیم کشی ساختمان تأمین امنیت و ایمنی در آن ساختمان است. زیرا احتمال وجود خطا و اشتباه در سیم کشی ساختمان می‌تواند به حوادثی نظیر آتش سوزی منجر شود. بنابراین وظیفه سیم کشی ساختمان‌ها باید به یک برقکار حرفه‌ای واگذار شود.

رعایت استاندارد‌ها در سیم کشی ساختمان بسیار مهم است. باید متریال و سیم های مناسب با پوشش‌های دارای حفاظ در سیم‌ها مورد استفاده قرار بگیرد. همچنین تنها داشتن روکش دلیل بر مقاومت ظاهری سیم نیست و ممکن است در آینده دچار آسیب شود. بنابراین باید از کابل مناسب که در برابر ضربه یا رطوبت مقاوم است استفاده شود.

یکی دیگر از ضوابط و استاندارد‌های سیم کشی توجه به اندازه سیم‌ها و ظرفیت کنتور‌های برق است. همچنین فرد برقکار باید محل مناسبی را برای نصب پریز برق در ساختمان انتخاب کند. زیرا هر یک از وسایل برقی در ساختمان نیاز به نصب پریز در محل مناسبی دارد. یکی دیگر از مباحث اصول سیم کشی و سیم کشی رعایت فاصله است. به طوری که باید فواصل منطقی بین لوازم مصرف‌کننده برق وجود داشته باشد. به عنوان مثال لوله‌های آب و گاز باید از جعبه فیوز فاصله داشته باشند.

ابزار‌ سیم کشی ساختمان

فرد برقکار در استفاده از روش های سیم کشی ساختمان نیاز به ابزار‌ها و تجهیزات تخصصی است که از اهمیت بسیاری برخوردار است. از جمله تجهیزات و ابزار‌های مورد نیاز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• انبردست
• سیم چین
• سیم لخت کن
• فنر زن
• پیچ گوشتی 
• فازمتر
• شیارزن یا هیلتی

نتیجه گیری

با پیشرفت تکنولوژی علاوه بر ابزار‌های سنتی در سیم کشی ساختمان از ابزار‌های پیشرفته نیز در این کار استفاده می‌شود. یکی از آن‌ها آنالایزر مدار است که بوسیله آن می‌توان به اطلاعاتی مانند ولتاژ، معکوس بودن قطبیت و مدار متصل شده به پریز دست پیدا کرد. کابل یاب نیز یکی دیگر از دستگاه‌های مورد استفاده در حرفه سیم کشی ساختمان است که دارای فرستنده و گیرنده دیجیتالی کوچک برای تشخیص کابل در مدار مورد استفاده قرار می‌گیرد. با استفاده از این وسیله می‌توان محل مدار را به عنوان خروجی مشخص کرد.

منبع: www.electroniclinic.com