با روش های برق کشی ساختمان آشنا شویم

برق کشی یک ساختمان پروژه‌ای است که همزمان با ساخت آن آغاز شده و طی مراحل مختلف تکمیل می‌شود. روش های برق کشی ساختمان به دو صورت کلی روکار و توکار است که معمولاً بر اساس نوع ساختمان و نیاز‌های مرتبط با آن یکی از این دو روش استفاده می‌شود. در واقع شخص برقکار بر اساس تجربه و اطلاعات خود روش کابل کشی را در ساختمان مشخص می‌کند.

مشخصات کابل کشی روکار

در روش برق کشی روکار معمولاً عبور کابل‌های برق از روی گچ دیوار انجام می‌شود و با توجه به اینکه ممکن است ظاهر دیوار و یا ساختمان به دلیل وجود این کابل‌ها چندان خوشایند نباشد از لوله برق یا داکت پلاستیکی استفاده می‌شود. در واقع یکی از نقاط ضعف کابل کشی روکار همین در معرض دید قرار گرفتن کابل‌ها است. زیرا باعث ظاهری آشفته در کار می‌شود. البته این روش می‌تواند مزایای نیز به دنبال داشته باشد. زیرا در صورتی که مشکلی در کابل کشی ساختمان ایجاد شود به راحتی می‌توان از طریق کابل‌های روی دیوار عیب‌یابی کرد. بنابراین دسترسی به کابل‌ها نسبت به دیگر روش‌ها بسیار راحت‌تر خواهد بود.

روش دیگر در کابل کشی برق در ساختمان سیم کشی توکار است که بیشتر از مدل‌های دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع کابل کشی توکار یک روش قابل قبول و قابل اجرا است که می‌توان از آن در تمامی پروژه‌های ساختمانی استفاده کرد. برخلاف روش روکار در این روش پیش از گچ کاری دیوار‌ها کابل‌های برق را درون دیوار قرار می‌دهند. البته این کابل‌ها معمولاً داخل لوله‌های پلاستیکی محکم قرار می‌گیرند تا از آسیب‌های احتمالی در‌امان باشند. در این روش علاوه بر حفظ امنیت، زیبایی ظاهری نیز رعایت می‌شود. همچنین استاندارد‌ها و قوانین مربوط به کابل کشی برق در آن رعایت خواهد شد. کابل کشی توکار خود به انواع دیگر تقسیم می‌شود که در ایجاد به اختصار در مورد آن‌ها می‌پردازیم.

انواع کابل کشی توکار؛ روش های برق کشی ساختمان

در تمامی پروژه‌های مسکونی، تجاری، اداری و یا تفریحی و در انتخاب روش های برق کشی ساختمان، شخص برقکار می‌تواند تا حد زیادی پروژه را امکان سنجی کرده و نوع برقکاری آن را مشخص کند. پس از انتخاب روش توکار برای کابل کشی، احتمال دارد از سه روال متداول استفاده شود. ممکن است شخص برقکار از روش سنتی در کابل کشی توکار استفاده کند. در این روش از یک جعبه تقسیم در یک نقطه معین روی دیوار استفاده می‌شود و تمامی کابل‌های مورد نیاز از داخل این جعبه عبور می‌کند. البته با مرور زمان این روش از برقکاری توکار منسوخ شده و اکنون با پیشرفت روش‌های کابل کشی و با توجه به نیاز بیشتر عیب‌یابی اصولی از ابزار‌های دیگری مانند قوطی کلید و پریز استفاده می‌شود.

این ابزار علاوه بر حفظ زیبایی ظاهری امکان دسترسی به کابل‌ها را نیز راحت‌تر می‌کند. زیرا به راحتی می‌توان با باز کردن پیچ‌ها بخش بیرونی کلید و پریز را خارج کرده و بدین ترتیب کابل‌های درون آن را مورد بازرسی قرار داد. البته مکان نصب قوطی کلید و عمق آن باید از قبل مشخص و طبق استاندارد‌های تعیین شده انجام شود.

روش دیگر استفاده از جعبه فیوز است که نسبت به مدل‌های مربوط به جعبه تقسیم و قوطی کلید از نظر بررسی عیب و همچنین کابل کشی بسیار آسان‌تر است. در این روش نیاز به برق در بخش‌های مختلف ساختمان بررسی شده و با توجه به آن کابل‌ها به داخل جعبه فیوز رفته و از آنجا به تمامی بخش‌ها کشیده می‌شود. این روش نسبت به دیگر روش‌های کابل کشی توکار مزایای بیشتری دارد. تنها عیب این روش هزینه‌مند بودن آن است.

روش کابل کشی در ساختمان‌های هوشمند

با توجه به پیشرفت‌های ایجاد شده در ساختمان و همچنین فرایند‌های مربوط به هوشمندسازی منازل نیاز است تا از روش های برق کشی ساختمان با متد جدید استفاده کرد. در این روش باید بسیار تخصصی عمل شود و همچنین شخص برقکار نیز باید مهارت و دانش علمی مورد نیاز را داشته باشد. معمولاً کابل کشی برق در ساختمان‌های هوشمند بر اساس نقشه اتوکد انجام می‌شود. با توجه به اینکه هر ساختمان دارای طراحی منحصر به فرد است، بنابراین نقشه برق آن ساختمان نیز متفاوت خواهد بود. در برق کشی هوشمند ساختمان معمولاً نقشه‌های قابل اجرا به برقکاران داده می‌شود و آن‌ها باید بر اساس این نقشه فرایند سیم کشی برق هوشمند ساختمان را پیاده‌سازی کنند. در این روش از تابلو برق و تنظیمات درون آن به همراه ماژول‌ها و قطعات مخصوص استفاده می‌شود.

رعایت استاندارد‌های ایمنی در کابل کشی ساختمان

یکی از موارد مهم در روش های برق کشی ساختمان تأمین امنیت و ایمنی در آن ساختمان است. زیرا احتمال وجود خطا و اشتباه در سیم کشی ساختمان می‌تواند به حوادثی نظیر آتش سوزی منجر شود. بنابراین وظیفه سیم کشی ساختمان‌ها باید به یک برقکار حرفه‌ای واگذار شود.

رعایت استاندارد‌ها در کابل کشی ساختمان بسیار مهم است. باید متریال و کابل‌های مناسب با پوشش‌های دارای حفاظ در سیم‌ها مورد استفاده قرار بگیرد. همچنین تنها داشتن روکش دلیل بر مقاومت ظاهری سیم نیست و ممکن است در آینده دچار آسیب شود. بنابراین باید از کابل مناسب که در برابر ضربه یا رطوبت مقاوم است استفاده شود.

یکی دیگر از ضوابط و استاندارد‌های برق کشی توجه به اندازه سیم‌ها و ظرفیت کنتور‌های برق است. همچنین فرد برقکار باید محل مناسبی را برای نصب پریز برق در ساختمان انتخاب کند. زیرا هر یک از وسایل برقی در ساختمان نیاز به نصب پریز در محل مناسبی دارد. یکی دیگر از مباحث اصول سیم کشی و برق کشی رعایت فاصله است. به طوری که باید فواصل منطقی بین لوازم مصرف‌کننده برق وجود داشته باشد. به عنوان مثال لوله‌های آب و گاز باید از جعبه فیوز فاصله داشته باشند.

ابزار‌های مورد نیاز در برق کشی ساختمان

فرد برقکار در استفاده از روش های برق کشی ساختمان نیاز به ابزار‌ها و تجهیزات تخصصی است که از اهمیت بسیاری برخوردار است. از جمله تجهیزات و ابزار‌های مورد نیاز می‌توان به انبردست، سیم چین و سیم لخت کن اشاره کرد. فنر زن سیم کشی برق نیز یکی دیگر از ابزار متداول در برق کشی ساختمان است که برای قرار دادن یک یا چند سیم داخل لوله برق مورد استفاده قرار می‌گیرد. پیچ گوشتی به همراه فازمتر نیز به عنوان دو ابزار مهم دیگر در کابل کشی ساختمان به کار ‌می‌روند. یک وسیله پرکاربرد دیگر که برای ایجاد سوراخ روی دیوار استفاده می‌شود دریل است.

با پیشرفت تکنولوژی علاوه بر ابزار‌های سنتی در کابل کشی ساختمان از ابزار‌های پیشرفته نیز در این کار استفاده می‌شود. یکی از آن‌ها آنالایزر مدار است که بوسیله آن می‌توان به اطلاعاتی مانند ولتاژ، معکوس بودن قطبیت و مدار متصل شده به پریز دست پیدا کرد. کابل یاب نیز یکی دیگر از دستگاه‌های مورد استفاده در حرفه برق کشی ساختمان است که دارای فرستنده و گیرنده دیجیتالی کوچک برای تشخیص کابل در مدار مورد استفاده قرار می‌گیرد. با استفاده از این وسیله می‌توان محل مدار را به عنوان خروجی مشخص کرد.